Douglas A-4 Skyhawk

A-4 Skyhawk hafif saldırı uçağı olmasıyla beraber uçuşunu 22 Haziran 1954’te yapmıştır. Bu tipteki son uçak üretim hattından çıktığında Şubat 1979’a kadar oldukça uzun bir 25 yıllık üretim geçmişinde toplam 2096 adet A-4 üretilmiştir. Her yerde bulunan bu uçaklar, biri Amerika Birleşik Devletleri olmak üzere dokuz farklı ülkenin askeri envanterinde yer almış ve Arjantin hava kuvvetleri ile birlikte hizmet verdikleri Vietnam, Orta Doğu ve Falkland Adaları da dahil olmak üzere çok sayıda dünyanın sorunlu noktalarında kullanılmıştır.

Douglas A-4 1976’da Amerika Donanmasından emekli olmasına rağmen, Donanma ve Deniz Piyadeleri’nin çeşitli unsurları tarafından eğitim amacıyla yaygın olarak kullanılmaktadır. A-4 Skyhawk ünlü Navy Blue Angels ekibi tarafından da uçurulmuştur. Uzun üretim ömrü boyunca A-4’ün yaklaşık 15 çeşidi üretildi. Skyhawk, esas olarak tek kişilik bir uçak olmasına rağmen, TA-4 olarak bilinen eğitim versiyonuda mevcuttu.

Halen birçok ikinci el uçak satan sitelerde  Douglas A-4 Skyhawk uçağını görmek mümkün. Skyhawk, azami kalkış ağırlığı 11.100 kilogram olan ve saatte 670 milden (1.080 km / s) fazla hıza sahip nispeten hafif bir uçaktır. Uçağın beş sabit noktası çeşitli füzeleri, bombaları ve diğer mühimmatları atabilme özelliğine sahiptir.

İkinci Dünya Savaşı dönemindeki Boeing B-17 bombardıman uçağına eşdeğer bir bomba yükü taşıyabiliyordu ve düşük irtifa bombalama sistemi ve bir “çatı” atma tekniği kullanarak nükleer silahlar gönderebiliyordu. A-4, orijinal olarak Wright J65 turbojet motoru kullanılmıştır. A-4E’den itibaren Pratt & Whitney J52 kullanılmıştır.

Skyhawk’ın üretimi 1979’da sona ermiştir. Ancak A-4’ler ABD Donanması’nda 1990’ların başına kadar eğitim rollerinde hizmet vermeye devam etmiştir. Skyhawk savaş sonrası dönemin en popüler ABD Donanma uçaklarından biri olduğunu kanıtladı. Küçük boyutu nedeniyle, 1960’larda hala birçok küçük donanma tarafından kullanılmış olup daha eski, İkinci Dünya Savaşı dönemindeki uçak gemilerinden kalkabilme özelliğine sahipti.

Bu eski gemiler, A-4’ten daha hızlı ve daha yetenekli, ancak önemli ölçüde daha büyük ve daha ağır olan McDonnell Douglas F-4 “Phantom II” ve Vought F-8 “Crusader” gibi daha yeni ve gelişmiş uçaklar bu gemilerden kalkamıyordu. Buda A-4’ün lehine oldu.

Teknik Özellikler