IFR (Aletli Uçuş Kuralları)

IFR (Aletli Uçuş Kuralları), havayolu operasyonlarında ve kötü hava koşullarında; pilotun uçak içerisindeki cihazlar, göstergeler ve seyrüsefer sistemlerini baz alarak, uçağın konumunu ve hareketini takip ederek uçuşun sonuna kadar görsel referansları kullanmadan gerçekleştirdiği uçuş türüdür. 

Bir pilotun IFR uçuş yapabilmesi için gerekli sertifikalara ve izinlere ihtiyacı vardır. Bir uçağın alet uçuşu yapabilmesi için sadece meteorolojik koşulların kötü olması gerekliliği aranmaz. Uçuş emniyetini artırabilmek için, belirlenmiş bazı hava sahalarında uçuşlar kısmen veya tamamen alet uçuşu gerçekleştirmek zorundadır.
Bu yüzden IFR uçuş şartlarını sağlamayan pilotların havayolu taşımacılığı yapmalarına izin verilmemektedir.

 Örneğin; ICAO’ya göre A sınıfı (Trafiğin en yoğun olduğu ve VFR uçuşların izin verilmediği, sadece aletli uçuşların yapıldığı hava sahasıdır.) hava sahalarında tüm uçuşlar alet uçuşu kurallarına göre yapılır ve görerek uçuş yasaktır. 

B sınıfı hava sahası ise hem VFR hem IFR uçuş gerçekleştirmeye uygun olsa bile çok yüksek irtifada olduğundan dolayı VFR (görerek) uçuş yapılmaya izin verilmez.

IFR uçuşun gerçekleştirilebilmesi için bazı kurallara ve talimatlara uyulması gerekmektedir. Bunlar;

  • Hava trafik kontrol izinlerine uyulması,
  • Uçuş planlarına bağlı kalınması,
  • Gerektiği durumlarda pozisyon raporlarının verilmesi,
  • İlgili hava trafik kontrol birimi ile gerektiği durumlarda iki yönlü haberleşme sağlanmasıdır.
 

 ALETLİ (IFR) UÇUŞ KURALLARI: 
1. Tüm IFR Uçuşlara Uygulanan Kurallar:
Uçaklar, uçuşla ilgili seyrüsefer teçhizatları ve uygun aletlerle donanmış olacaklardır. 
2.Minimum Seviyeler:
 Kalkış ve İniş için gerekli olduğu zaman veya ilgili otorite tarafından özellikle izin verildiği durumlar dışında, IFR bir uçuş, devletin kendi hava sahasındaki uçuşlar için oluşturduğu asgari uçuş irtifaları altında olmayan bir seviyede yapılacak , veya benzeri bir asgari uçuş irtifası olmadığı yerlerde; 
   a) Dağlık alanlarda veya yüksek araziler üzerinde, uçağın bulunduğu tahmini pozisyonun 8 Km’lik alanı içinde yer alan en yüksek maniadan en az 2000 FT (600 m) üstünde bir seviyede,
 
  b) Yukarıda “a” maddesinde belirtilen yerler dışında, uçağın bulunduğu tahmini pozisyonun 8 km’lik alanı içindeki en yüksek maniadan en az 1000 FT (300 m) yüksekte bir seviye oluşturulacaktır.
E-bültene Abone Ol Merak etmeyin. Spam yapmayacağız.

Yazar

Havacılığa gönül vermiş kişiler olarak sizler için yazılar paylaşıyoruz.

İlgili Yazılar

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir

Hızlı yorum için giriş yapın.

Giriş Yap