Yüzbaşı Fazıl

Bir pazar günü beş İngiliz tayyaresinin Çanakkale’den geçerek İstanbul üzerine gelmekte olduğu haber verildi. Tayyarecilerimiz bunun üzerine havalandılar. Vecihi çeşitli sorunlar nedeniyle iniş yaptı. Müttefiğimiz olan Almanlar Karadeniz’e doğru kaçtılar. Tayyareci Fazıl tek başına kalmıştı. Fazıl, büyük cesaret göstererek beş İngiliz tayyaresine karşı savaştı. Fazıl, düşman tayyareleri üzerine iki taarruz yapabildi. Tayyaresinin hızı düşman tayyarelerinin hızına göre yetersizdi. Nasıl bir kahramanla savaşmakta olduklarını anlayan İngilizler her uçaktan ikişer namlu olmak üzere on namluyu tek bir uçağa çevirerek saldırdılar. Fazıl bu muharebede bir düşman rasıdını (eski uçaklarda arkada oturan elemana “rasıt” denirdi) öldürdü. İngilizler o gün İstanbul’a bombardıman yapamadan döndüler ve muhtemelen bombalarını denize bıraktılar. Bu esnada parmağının birinin yerinde olmadığını hisseden Fazıl, iniş yaptı ve tayyaresi durmadan bayıldı. Yapılan incelemelerde sol elinin serçe parmağının uçtuğu ve ciğerine iki kurşunun isabet ettiği anlaşıldı, uçağı da muhtelif yerlerinden birçok isabet almıştı. Bu olaydan bir hafta sonra ateşkes imzalandığında İngilizlerin ilk işi o gün kendilerine karşı tek başına savaşan tayyareciyi aramak oldu. Fazıl’ı Gülhane Hastanesi’nde bulan İngilizler bir rasıtlarının da öldüğünü belirterek onu tebrik ettiler.

(Avni Okar, Türkiye’de Tayyarecilik, 1910-1924, YKY, sf 35-36-37-38)