C-141 Starlifter

C-141 Starlifter, Lockheed Martin tarafından Douglas C-124 GlobeMaster II ve Douglas C-133 Cargomaster gibi kendisinden daha yavaş olan pervaneli kargo uçaklarının yerini almak amacıyla tasarlanmıştır. 1960’da stratejik nakliye uçağı olarak tasarlanan uçak 1963’te ilk uçuşunu yaptı ve Nisan 1965’te hizmete girdi. Kullanıcıları Amerikan Hava Kuvvetleri ve NASA’dır.

1960’ların başında MATS (Military Air Transport Service), filolarında bulunan pervaneli uçaklarla stratejik görevleri yerine getirebiliyordu ancak bu uçakların gitgide eskimeye başlamasıyla birlikte Amerikan Hava Kuvvetleri stratejik görevlerde kullanılacak yeni bir uçak olarak jet motorlu 48 adet Boeing C-135’i filolarına kattı. Ancak C-135’in yükleme kapıları yanlarında bulunuyordu ve bundan ötürü büyük boyutlu kargoların taşınması konusunda güçlükler çekiliyordu.

1960 yılının bahar aylarında Amerikan Hava Kuvvetleri,dünya çapında gerçekleştireceği stratejik görevleri yerine getirebilecek yeni bir uçağın tasarlanması gerekliliğinden ötürü bu isteğini kamuoyuyla paylaştı ve Boeing, Lockheed Martin,General Dynamics gibi firmalar bu isteğe yanıt verdi.

1961 yılında Lockheed tasarımcı firma olarak seçilmiş bulunuyordu. Tasarlanan uçak diğer eski kargo uçaklarından farklı olarak hem askeri hem de sivil kullanım için uygundu. Yoğun bir test programına tabi tutulan C-141’in ilk teslimi 1965’in nisan ayında yapıldı ve 1968’in şubat ayına kadar toplam 284 adet C-141 üretildi.

Dört adet TF-33 turbofan motora sahip olan uçak açıları değiştirilebilir, yüksek kanatlara sahipti.Ayrıca 168 paraşütçü askeri veya büyük miktarlarda kargo yükü taşıma kapasitesi sebebiyle tercih edilen kargo uçaklarındandı. Hatta o kadar iyi bir kargo taşıma kapasitesine sahipti ki LGM-30 Minuteman kıtalararası balistik füzesini bile taşıyabiliyordu. Bu özelliği sayesinde NASA’nın bir teleskopunu da taşımıştır.

Vietnam Savaşı sırasında yoğun bir şekilde kullanılan C-141 yetenekleri sayesinde pek çok talep gördü.Ancak hiçbir zaman C-124 gibi çok büyük boyutlu kargo taşıyamaması sebebiyle birinci sırada olamadı. 1960’lı yılların sonunda ise C-141,Amerikan Hava Kuvvetleri’nin kargo uçaklarının belkemiğini oluşturuyordu ve 1990’lı yılların sonuna kadar bu böyle devam etti.

İlerleyen yıllarda yapılan incelemelerde C-141’in kanatlarında oluşan çatlakların onarılması için bir program başlatıldı ancak oluşan çatlaklar ve korozyon sebebiyle uçak kanatlarının tamamen değiştirilmesi gerekti.

1992 yılının sonlarına doğru ise C-141 servis ömrünü tamamlamış bulunuyordu. Emekli edilmeye başlanan uçaklardan sonuncusu ise 5 Mayıs 2005’te hizmetten çıkarıldı ve bu uçak ABD Hava Kuvvetleri Ulusal Müzesi’ne gönderilerek orada sergilenmeye başlandı.

Teknik Özellikler

• Mürettebat: 2 pilot,2 uçuş mühendisi,1 navigatör,1 yük kontrolcüsü
• Uzunluk: 51,3 m (168 ft 4 inç)
• Kanat Açıklığı: 48,8 m (160 ft 0 inç)
• Yükseklik: 12 m (39 ft 3 inç)
• Boş Ağırlık: 65,542 kg (144,492 lb)
• Maksimum Kalkış Ağırlığı: 147,000 kg (342,100 lb)
• Güç Santrali: 4 x Pratt & Whitney TF-33-P-7 turbofan motor,her biri 90 1 kN (20,250 lbf)
• Maksimum Hız: 912 km/s (493 kn)
• Menzil: 4,723 km (2,935 mil)
• Servis Tavanı: 12,500 mt (41,000 ft)