Focke Wulf FW-190

İlk uçuşunu 1 Haziran 1939’da yapan uçak 1941 yılının ağustos ayında hizmete girmiştir.

Uçağın kendisini öne çıkaran bir özelliği ise kısa kanatları ve kanatçıkları sayesinde gerçekleştirdiği ani manevralardır.Bu özelliği sayesinde çok yüksek bir manevra kabiliyetine sahip olan İngiliz Supermarine Spitfire uçaklarının bile kolayca yapamayacağı manevraları art arda sıralayarak düşman uçaklarına adeta gözdağı vermiştir.

FW-190’da,bir adet çift sıralı radyal motor olan BMW 801 motoru bulunmaktadır.Bu motor,sıra motorları kullanmakta olan diğer Alman av uçaklarında kullanılan motorlardan daha büyüktür.Büyük boyutta denilenebilecek bir motora sahip olan FW-190 buna rağmen muadillerine nazaran çok daha küçük bir uçaktır.Ayrıca FW-190,düşman savaş uçaklarından daha küçük olmasına rağmen ağır silah donanımı taşıyabilmektedir ve çok iyi bir zırha sahiptir.

FW-190’lardan 1942 yılının sonuna kadar yaklaşık olarak 20000 adet üretilmiştir.

II.Dünya Savaşı’nın en sıcak zamanlarından olan 1941 yılında Alman büyükelçisi ve Franz von Papen Türkiye’ye FW-190’ların geliştirilmiş bir modeli olan FW-190 A-3’ü önerdi.FW-190 A-3’ün üzerinde 2 adet 7.92 mm’lik MG 17 makinalı tüfek,2 adet 20 mm’lik MG 151/20E topu ve 2 adet 20 mm’lik MG/FMM topu bulunuyordu.

Türkiye mevcut zayıf hava kuvvetlerini geliştirmek istiyordu ve 1943 yılında teslim edilmesi plananlan 72 adet FW-190 A-3,yedek parça ve mühimmat için Almanya ile 1942 yılının temmuz ayında bir antlaşma imzaladı.Bu antlaşmaya göre Türkiye,savaş sırasında Alman sanayisinin büyük miktarda eksikliğini giderecek olan demir ve kromu Almanya’ya satacak,Almanya ise Türkiye’ye 100 milyon reich marklık kredi verecekti.

Bu antlaşma Türkiye için büyük bir başarı olarak görülüyordu çünkü Türkiye nakit ödeme yapmadan dünyanın birinci sınıf avcı uçağını filosuna katıyordu.3,5 yıllık gibi bir süreçte Türkiye,hava kuvvetlerini o dönemin en iyisi sayılabilecek avcı-bombardıman uçakları olan FW-190 A-3’lerle donatmıştı.

Türkiye’ye geldikten sonra ilk uçuşunu 10 Temmuz 1943’te yapan uçaklar 5.Alay’ın 1.,2.,3.,ve 4. bölüklerinde görevlendirildi.Türk pilotların oldukça hoşnutluğunu kazanan bu uçak Türk Hava Kuvvetleri’nde 1947 yılının son aylarına kadar hizmet vermeye devam etti.

1947 yılında ABD,Türkiye’ye yapacağı Marshall yardımı için Türkiye’ye birtakım şartlar öngördü ve bu şartların içerisinde Türk Hava Kuvvetleri’nin sahip olduğu FW-190 tipi uçakların imha edilmesi isteniyordu.1948 yılında FW-190’lar o zamanki adıyla Kayseri Askeri Havalimanı(bugünkü Kayseri Hava İkmal Bakım Merkez Komutanlığı) olan bölgeye imha edilmek üzere gönderildi.Ancak o dönemde orada görevde bulunan bir asteğmenin iddiasına göre gelecekte acil bir uçak ihtiyacı olasılığı düşünülerek bu uçakların bir kısmı o bölgeye gömülmüştür.

Bu iddiayı duyan ve havacılık tarihine dair araştırmalar yapan Uluhan Hasdal 1980’li yılların sonuna doğru bir üsteğmen eşliğinde bölgeyi dedektörle aramış ve sinyallerin bulunması sonucunda uçakların o bölgeye gömüldüğü iddiasını kendince kanıtlamıştır.Ancak sinyallerin bulunduğu bölge halen kazılmamıştır.

• Mürettebat: 1
• Uzunluk: 9 m(29 ft)
• Kanat Açıklığı: 10,51 m(34 ft 5 inç)
• Yükseklik: 3,95 m(12 ft 12 inç)
• Boş Ağırlık: 3,200 kg(7.060 pound)
• Maksimum Kalkış Ağırlığı: 4,900 kg(10,800 pound)
• Güç Ünitesi: 1x BMW 801D-2 radyal motor,1,272 kW(1,730 hp)
• Maksimum Hız: 4,800 m irtifada 656 km/s (408 mph,354 kn)
• Menzil: 800 km(500 mil)
• Servis Tavanı: 11,410 m(37,430 ft)