MİG-25 Foxbat

Mig-25 (NATO kod adıyla Foxbat), Sovyet Mikoyan Gurevich Tasarım Bürosu (OKB) tarafından Soğuk Savaş döneminde Amerikan keşif uçaklarının Sovyet hava sahasını rahatça ihlal etmesini önlemek amacıyla geliştirilip üretilmiş tek kişilik bir 3.nesil bir avcı-önleyici uçağıdır.

Sovyet hava sahasını ihlal eden bir Amerikan U-2 keşif uçağının yerden havaya gönderilen Sovyet SAM füzesi SA-2 Guideline tarafından vurulup düşürülmesi Amerikan kamuoyunda büyük bir etki yaratmış ve yeni bir uçak tasarlanması konusuna kanaat getirilmişti.Tasarlanacak uçağın amacı yüksek irtifalarda görev yapmak ve çok yüksek hızlara ulaşarak Sovyet radarlarına yakalanmamak,düşük bir ihtimalle yakalanma durumunda da gönderilecek füzelerden kolayca sıyrılabilerek görevini yerine getirmekti.

Ardından ortaya çıkan uçaklar ise B-70 Valkyrie ve SR-71 Blackbird oldu.Bu uçakların kamuoyuyla paylaşılması ardından Sovyetler,Soğuk Savaş döneminde hava sahalarının daha fazla rahatça ihlal edilmesine tahammül edemeyerek bu uçakları önlemek amacıyla 1950’lerin sonuna doğru Mig-25 projesini başlattı.

Mig-25 projesinin başlatılması ile B-70’in işlevini yitirmesi hakkında tartışmalar yapılmaya başlandı ve B-70 projesi askıya alındı.Ardından gerçekleştirilen test uçuşlarında ise zaten yapımına pek sıcak bakılmayan B-70 projesi tamamiyle sona erdi.Bundan sonraki süreçte Amerika,bombalama eylemini gerçekleştiremese de Sovyet hava sahasını bu uçakla ihlal edebilmek ve psikolojik üstünlüğü ele geçirebilmek için SR-71 ile yola devam etme kararı aldı.

Yüksek irtifalara yüksek hızlarla çıkabilme yeteneği sayesinde rekorlara imza atan ve halen rekorlarını elinde tutan Mig-25,Sibirya bölgesinin yakınlarında Sovyet hava sahasını ihlal eden bir SR-71’e radar kilidi atmayı başardı ve SR-71 kendisine yaklaşan füzeden tehlikeli bir manevra ile kurtulmayı kıl payı başardı.O günden sonra bir daha hiçbir SR-71 Sovyet hava sahasına girmeye cesaret edemedi.Artık faal olarak asıl görevini yerine getiremeyeceği düşünülen ve yüksek maliyetlere sebebiyet veren SR-71’in sonu da B-70 ile aynı oldu ve proje sonlandırıldı.

Batının korkulu rüyası haline gelen Mig-25,Smerch-A isimli 200 kilometre menzilli ve aynı anda on iki farklı savaş uçağını takip edebilen bir radar sistemine sahipti ve bir iddiaya göre Mig-25’in kullanıldığı üslerden birinde yüzlerce tavşanın ölü bulunması üzerine radar sisteminin uçağın havalanmasından bir süre sonra aktifleştirilmesi kararlaştırıldı.Bu kadar güçlü bir radarı bulundurması sebebiyle Mig-25’ler Sibirya’daki birtakım radar açıklarının kapatılmasında bir uçak değil adeta bir radar görevi üstlendi.

6 Eylül 1976’da Japonya çevresinde devriye atan bir Mig-25 Japonya’ya iltica etti ve bir anda korkulu rüyalarını gözlerinin önünde gören Japon ve Amerikalı mühendisler bu uçağı iki ay boyunca inceledi.İncelemeler sonucunda çok ilkel ve basit bir teknolojiye sahip olduğu anlaşılan uçak bir kez daha yabancı kamuoyunun saygınlığını kazandı.

Tüm teknolojisi açığa çıkan Mig-25’in türevleri geliştirilmeye başlandı ve 1980’li yıllarda Mig-31’in ortaya çıkmasının ardından 1990’lı yıllarda uçaklar emekliye ayrılmaya başlandı.

Yıllarca Amerikan F-15’leri ile karşılaştırılan Mig-23’ün F-15 ile ilk karşılaşması Körfez Savaşı’nda oldu ve hiçbir zaman Amerika tarafından kabullenilmeyen ve doğrulanmayan bilgilere göre Irak ordusunda ait iki Mig-23,iki adet F-15 ve iki adet F-18’i düşürdü.

Uzun süre önce emekliye ayrılmasına rağmen halen bazı ülkeler Mig-25’leri aktif bir biçimde kullanmaktadır.

Teknik Özellikler

• Mürettebat: 1
• Uzunluk: 19,75 m (64 ft 10 inç)
• Kanat Açıklığı: 14,01 m (45 ft 11 inç)
• Boş Ağırlık: 20,000 kg (44,080 lb)
• Yüklü Ağırlık: 36,720 kg (80,952 lb)
• Motor: 2 x Tumansky R-15B-300 turbofan motor,tek motor için kuru itiş gücü 73,5 kN (16,524 lbf), tek motor için afterburner ile itiş gücü 100,1 kN (22,494 lbf)
• Menzil: 1,730 km (1,075 mil)
• Azami Servis Tavanı: 4 füzeyle birlikte 24,400 m (80,000 ft)
• Tırmanma Oranı: 208 m/s
• Azami Hız: Düşük irtifada 1,200 km/s (648 knots), yüksek irtifada 3,470 km/s (3,2 mach)