Stealth Teknolojisi

Amerika Hava Kuvvetlerine (USAF) ait U-2 casus uçağının Rusya üzerindeki keşif uçuşu sırasında Moskova’nın 1.500 km doğusunda bulunan ‘’Sverdlovsk oblastı’’ yakınlarında, karadan ateşlenen S-75 Dvina (NATO Adı: SA-2 Guideline) yüksek irtifa hava savunma sistemi tarafından düşürülmesi sonucu ‘Stealth Projesi’ Amerika’da başlatılmıştır.

Stealth teknolojisi; özel amaçlı radar emici malzemeler kullanılarak RF radyasyonunu/dalga yansımasını minimize etmeyi sağlayarak hava unsurlarının ya da diğer araçların radar izlerini büyük miktarda azaltan bir teknolojidir. Aşağıdaki görselde görüldüğü üzere F-22 Raptor ve F-35 Lightning II jetleri sahip oldukları ileri seviye ”Stealth Teknolojisi” ile S-400 SAM (Surface-to-Air Missile) hava savunma sistemi (Rusya) karşısında angaje edildikleri mesafeyi büyük miktarda azaltmışlardır.

Hava savunma radarının çalışma prensibi; temelde elektromanyetik dalgaların hedef unsura gönderilmesi/yöneltilmesi ve yansıyan dalgaların hava savunma sisteminde (radar) toplanılması/değerlendirilmesi üzerinedir. Radar antenleri radyo frekansları gönderir ve frekanslar herhangi bir unsurla karşılaştığında geri yansır. Sonrasında radar antenleri bu yansıma ve varış sürelerini hesaplayarak hava yada diğer unsurların ne kadar uzakta olduğu hakkında bilgi verir. Uçakların metal gövdesi radar sinyallerini çok iyi seviyede yansıtır. Bu durum uçakların hava radarlarına kolaylıkla yakalanmasına/yüksek izde görünüme (Yüksek *RCS değeri) neden olur. Ancak bu dalgaları geri yansıtmak yerine farklı açılarda farklı konumlara yansıtması, absorblaması ya da karıştırması (jamming) durumunda radar izi (radar signature) minimize edilir. Örneğin bir karşılaştırma yapacak olursak F-117 küçük bir kuş, F-35 golf topu, F-22 ise misket büyüklüğündeki bir karşılıkta *RCS değerine sahiptir.

RCS (Radar Cross Section) Türkçe karşılığı ‘radar kesit alanı’ bir cismin veya platformun radardaki görünürlük miktarı veya elektromanyetik dalgalar olan radar sinyallerini yansıtma miktarı olarak tanımlanabilir.

Radar absorblayıcı malzemeler (RAM) tasarımında manyetik ve elektrik alanlarının (yayılım yoluyla) ısıya dönüşmesi ilkesi göz önünde bulundurulur.