Tupolev Tu-154
- 0
- 0
- 0
- 0
- 0
- 0
Tupolev Tu-154, 1960’larda Rus firma olan Tupolev tarafından tasarlanmıştır. Uçak asfaltsız ve çakıllı pistlerde de görev yapabildiği için özellikle diğer uçakların çalışamadığı Rusya’nın aşırı kutup koşullarının bulunduğu havalimanlarında çalışıyordu. Başta 45.000 saatlik bir ömür ile tasarlanan uçak daha sonra geliştirmeler ile 80.000 saatlik bir ömre çıkartılarak 2016 yılına kadar hizmette kalması planlandı. Ancak uçağım 2009’da üretimine son verildi.
Uçak; Aeroflot’un Jet motorlu Tu-104, Antonov An-10 ve Ilyushin Il-18 turboproplarının yerini alması için geliştirildi. 1962’de İngiliz Hawker Siddeley Trident’e ve 1963’te uçan Amerikan Boeing 727, Ilyushin Il-62 ayrıca Tu-154 piyasaya sunuldu. O dönem uçak arayışı içinde olan Sovyet Uçak Endüstrisi Bakanlığı, kullanılan en son teknolojiden ve gereksinimleri diğer uçaklara göre daha iyi karşıladığı için Tu-154’ü seçti.
Uçak ilk olarak 4 Ekim 1968’de uçtu. 1970’de ve 1971’de taşımacılık yaptı. Daha sonra 1972’de yolcu uçağı olarak hizmet yapmaya başladı. Ancak uçak planlandığı gibi çok uzun ömürlü olamadı. 2006 yılında üretime son verildiğine dair iddialar ortaya atıldı. Ancak uçak 19 Şubat 2013’te Rusya Savunma Bakanlığı’na son kez teslim edildi.
Uçak, Boeing 727 gibi düzenlenmiş 3 tane turbofan ile güçlendirildi. Ancak Boeing’den farklı olarak bu motorlar daha büyüktü. Uçak, Boeing ve Airbus uçaklarına göre daha alçak ve daha oval bir gövdeye sahipti. Bu yüzdende normalde ortalama yolcu uçakları 555 yolcu alabiliyorken Tu-54 en fazla 180 yolcu kapasitesine sahipti. Bazı kış yolculuklarında bazı koltuklar çıkarılarak yerine gardırop yerleştirilirdi. Bu şekilde dizayn edilenlerine kış versiyonu adı verildi. Boeing ve Airbus’a kıyasla yolcu kapıları çok daha küçüktü. Ve bagaj kapasitesi çok kısıtlıydı. O dönemde bu tip uçakların çoğunda yukarı doğru süpürülme kanatlar varken Tu-154’te aşağı doğru süpürme vardı. Ve uçak çok fazla ağırlığa sahip olduğu için zorlu pistlere iniş yapabilmesi için büyük boy bir iniş takımına sahipti.
Sovyetlerin asıl istediği şey 4 veya 5 kişilik bir mürettebat ekibi değil de 3 kişilik bir mürettebat ekibiydi. Ama uçak hala navigatöre ihtiyaç duyuyordu. Bu nedenle mürettebat sayısında bir azalmaya gidilemedi. Ancak bu tarz uçakların hizmetten kalması ve yerine daha gelişmişlerin gelmesi üzerine artık navigatörler yetiştirilmiyor.
Uçağın geçmişinde yaşanan kazalar yüzünden uçağın lakabı “Uçan Tabut” oldu. Uçak daha uçak buzul koşullardaki toprak ve buzul havalimanlarına inebilecek şekilde tasarlandığından dolayı bu kadar kötü olayda yer aldığı düşünülüyor. Ayrıca bu kötü unvanından ve çok gürültü çıkarmasında dolayı Avrupa’da uçağın bir çok piste inmesi yasaktır.